Ik heb vannacht gedroomd over een arend. Ik droomde dat ik een jonge koning was in het oude Egypte. Ik heb wel eens gelezen dat je in die tijd voordat je een koning werd, jezelf eerst moest bewijzen. Bewijzen dat je klaar bent voor het koningschap. De jonge koning moest dan de woestijn in, om zijn eigen roofvogel te vangen. In mijn droom sta ik weer op Terra Nova in de heuvels. De arend vliegt boven mijn hoofd ik strek zelfverzekerd mijn hand uit en de arend komt op mijn hand zitten. Wij verbinden onze zielen en ik laat hem weer vrij. Wetende dat hij komt als ik hem nodig heb.

Het is vrijdagochtend. Echt de laatste ochtend op Terra Nova. Het is grijs weer, maar ik wil graag nog even door de heuvels lopen. Ik loop het hekje door, de heuvels in. Twee seconde later, scheert de Arend over mijn hoofd. Wouw! De Arend vliegt een rondje boven mijn hoofd. Ik denk aan mijn droom van die nacht…. Zal ik mijn hand uit steken?!

Er ontstaat twijfel, onzekerheid en een stem in mijn hoofd die zegt; “Ik lijk wel gek!”.

Alleen 100% commitment, zo niet, dan zal het niet gebeuren!

Ik doe het niet. Ik voel waar ik aan mag werken, geloven in jezelf, omarmen van mijn eigen innerlijke kracht en je niet gek laten maken door de buitenwereld. Een mooie les, dank je wel arend, dank je wel droom!

De arend vliegt omhoog naar een heuvel verderop, naar zijn familie. Ik zie ze met ze drieën in de verte zweven. Wat een prachtige beesten zijn het toch!

Ik ben ontroerd, zucht..Tot een volgende keer, lieve vrienden van Terra Nova.